93 CONSTANTIN HUYGENS ALS CHRISTEN. dankbaar lied. 3) In een Vreugd Zoo zong hij, Sneldicht IXe Boek 154. 2) Brief .aan Dorothea van Dorp. 3) Vita Propria I Boek. te gaan en belang stellen in wat staat en wetenschap, wat natuur en kunst, ook wat het alledaagsche leven belangwekkends boden, zonder daaraan zijn hart te hechten. Huygens was een geloof' op alles een waarde hem voor hem geestelijk frisch begonnen te grijzen Jaren zijn geen ouderdom altijd groene blom en deugd en kan niet grijzen. en nog op 84-jarigen leeftijd bezat hij diezelfde opgeruimde stemming, die hem deed zeggen Uit den weg ontijdig pruilen, ’t Leven is zoo kort een span. Dat geloof gaf hem die veerkracht, dat vertrouwen ook in zorgvolle dagen en bij een bewolkten hemel. Hij wist, dat .de sorge Godts over ons is aller waegen. Als wy maer kunnen vertrouwen en geloven, soo ist al wel. Godt de Heer wilt ons bewaeren aen siel en aen lijf”.2) Dat geloof vervulde hem met dankbaarheid aan God, aan wien zijn eerste gedachte was bij elke gelukkige levens ervaring. Als hij. van zijne reis naar Londen teruggekeerd, zijn betrekkingen in welstand aantreft, dan stort zijn hart zich uit in een lied Den God, die ons beschermde Gescheiden van elkaar, wijde ik een practisch christen, in dien zin, dat zijn zeker stempel zette. Dat geloof be- al wat naar pessimisme zweemt, hield en krachtig, zelfs toen de haren

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1897 | | pagina 269