114
HET HUYGENS-HUIS IN HET VOORHOUT.
reeds tweemaal als Secretaris van legatie onder den
van Aerssen heer van Sommelsdijk werkzaam geweest.
1620. in de Ambassade naar Venetië en den tweeden
Constant!]n was
Ambassadeur Francois
Ben eersten keer, in
keer. 1621. naar het Engelsche Hof.
2) Uitgegeven door Prof. Jorissen in zijn Huygens-Studiën p. 353—385.
De weduwe Huygens bleef met hare vier kinderen
Maurits, Constantijn, Geertruid en Constantia, diep be
droefd achter. De smart over het verlies van haar echt
genoot werd nog vergroot, nu haar jongste zoon Con
stantijn wederom op het punt stond om als secretaris
van een ambassade naar het Engelsche Hof te vertrekken
Susanna Hoefnagel had er slechts noode in toegestemd
om onder deze omstandigheden zoo spoedig reeds van
hem te scheiden: maar het uitdrukkelijk verlangen van
den ambassadeur van Aerssen om hem weer in zijn ge
volg te hebben en zijne verzekering dat de reis maar
een paar maanden zou duren, hadden den doorslag gegeven.
Smartelijk was het voor de treurende moeder haar
lievelingszoon den 26sten Februari te zien vertrekken,
juist nu zij hem zoozeer van noode had. Met hem was
zij gewoon alles te overleggen en raad en daad te nemen,
hij kwam met haar in karakter en denkbeelden het meest
overeen. Maar de weduwe van Christiaan Huygens was
er de vrouw niet naar om het hoofd moedeloos te laten
hangen. Haar krachtig geloof en streng plichtsgevoel
waren haar tot steun en het dagboek dat zij een dag na
het vertrek van Constantijn begint te schrijven, getuigt
van een geestkracht en blijmoedigheid die bewondering
wekken en sympathie inboezemen voor die kloeke vrouw
en liefhebbende moeder.
Dit journaal 2) dat zij later in gewone brieven ver
volgt en waarin zij Constantijn van allerlei huishoude
lijke, politieke en plaatselijke nieuwtjes op de hoogte
