huygens’ hofwyck te voorburg. I 198 Wanneer wij liet hek binnen zijn getreden en de laan naar liet huis volgen, dan kunnen wij ons, zonder platte grond, van den oorspronkelijke!! aanleg van den tuin geen flauw begrip meer vormen. In plaats van de vier kante vakken met vruchtboomen beplant en door rechte lanen doorsneden, vinden wij nu het overgebleven gedeelte van den tuin met laag hout bepoot, waardoor romantische kronkelpaadjes in verschillende richtingen heenloopen. Op het pleintje gekomen, zien wij links en rechts nog de beide restant-uiteinden van de oorspronkelijke „oost en west lanen” met zware linden beplant. Maar het pleintje zelf is nu rond in plaats van vierkant en waar eertijds de eschdoornen en dennen elkander afwisselden, staan nu hooge linden en acasia’s. Maar wanneer wij onzen blik op het woonhuis richten, dan ontwaren wij eerst recht, hoe het vandalisme daar hoogtij heeft gevierd De fraaie Rialto-brug is verdwenen, de weg naar het huis loopt nu schuin naar boven en is met linden bezet. De toegang, voorheen licht en vroolijk, is nu somber en stemt droefgeestig. Het uitbouwtje voor het huis met zijn twee stijve groene deuren en het ronde venster onder het schuine dak, doet meer denken aan den ingang van een begraafplaats dan aan den toegang tot een buitenverblijf. Maar zijn wij het voorportaal maar eenmaal door, dan zien wij Huygens’ Hofwyck vrijwel in zijn ouden toestand weder voor ons. De groote zaal binnentredende, waar Huygens zijne gasten placht te ontvangen, staan wij weer op klassieken grond. En als wij voor een der beide vensters het prachtig vergezicht genieten over de weiden op Delft en Nootdorp, waar Constantijn zoo dikwerf naar heeft staan turen, en de moderne inrichting der kamer ons niet

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1897 | | pagina 377