246 AMALIA VAN SOLMS EN CONSTANTYN HUYGENS. was van Solms zag het heil geschiedschrijvers is het al hetzelfde: ook zij zijn ver deeld in twee kampen. Maar wat vaststaatAmalia des volks in den vrede. Constantyn Huygens daarentegen, gehecht als hij aan zijnen prinselijken meester Frederik Hendrik, met hem vol geestdrift voor den oorlog, met dezen steeds ge bogen over nieuwe plannen voor nieuwen krijgsroem, zóó zelfs dat hij niet uit de tent was te slaan, zooals van hem verhaald wordt, Constantyn Huygens meende alles te moeten doen ter wille van den Franschen koning, en was overtuigd, dat de oorlog tegen Spanje moest worden voortgezet. Maar de blik van Amalia van Solms reikte verder. Hier is het te pas wat over den dichter Constantyn Huygens gezegd is door den onsterfelijke!! Potgieter. In zijn onovertroffen „Rijksmuseum” behandelt hij, naar ge weet, vier onzer dichters: Cats (om dien ook eens te noemen), Huygens, Hooft en Vondel. En de verzen van Cats vergelijkt hij daar met onzen Oud-Hollandschen trekvaart, zonder leven, zonder beweging behalve bijna alleen de kringetjes, gevormd door de lijn ■van het jagertje. En Huygens wordt daar vergeleken bij den Haagschen hofvijverhij blijft beperkt binnen dien engen Haagschen kring, soms, doch zelden, vliegt hij er uit, en klept de wieken eens in een andere atmosfeer, doch dat is maar van tijd tot tijd. Maar mooi als die Hofvijver is, blinkend in Gods zonne, terwijl de zwanen er zich in spiegelen en langzaam heen en weer drijven, wekt hij de bewondering' van een ieder. Potgieter zegt het van Huygens, als dichter, maar het komt me voor, dat die vergelijking ook met reden kan

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1897 | | pagina 425