249
AMALIA VAN SOLMS EK CONSTANTYN HUYGENS.
werd, verminderd, sloeg hij alle Spaansche aanbiedingen
af, en deed hij zooveel mogelijk alles voor Frankrijk en
Frankrijk’s belangen. En zoo ontstond er verschil tusschen
hem en Amalia van Solms.
Dat verschil is een wanklank in het gouden tijdvak.
En het werpt ook een minder gunstig licht op het
karakter van de prinses. Zij was bang dat de prins,
die toen reeds herhaaldelijk door de jichtziekte gekweld
werd, geheel zijn zelfstandigheid verliezen en onder den
invloed van Constantyn Huygens zou komenen daarom
weerde zij den vroeger zoo hooggeschatten secretaris uit
het huis, ja zelfs zóó ver ging zij, dat ze, de voornaamste
beleefdheidswetten schendende, die elk mensch immer zal
houden, door een klerk van ’s prinsen hofhouding, Pieter
van der Lee, de brieven liet openen, welke het alleen
toekwam aan den geheimschrijver, Constantyn Huygens,
te openen.
Al kan zulke handelwijze niet goedgepraat worden, de
verdienste van beter inzicht te hebben gehad in de zaken,
die verdienste blijft aan Amalia van Solms.
Terwijl de prinses zich op zoo barre wijze tegenover
den secretaris van Frederik Hendrik gedroeg, bleef Con
stantyn geduldig en verdroeg hij die vernederingen, zonder
twijfel uit toegenegenheid voor zijn vorst. Toch moest
het hem van ’t hart, dat hij de beleedigingen wel op
merkte, en hij schreef een brief aan Amalia van Solms,
waarvan het voor en tegen in later tijd druk is besproken.
Hij begint met te zeggen wat hij voor den prins en het
huis van Oranje steeds gedaan heeft, hoe hij zich ver
laagd heeft, tot klerks-werk te doen; hoe hij de prinses
immer met alle zorg op de hoogte heeft gehouden van
den toestand des prinsenhoe hij, toen Petrus Koenen
gestorven was, alleen de legeradministratie heeft gevoerd,
