250 AMALIA VAN SOLMS EN CONSTANTYN HUYGENS. kwam er nietdat Amalia van Solms zonder er iets meer voor te eischen dan het gewone sa laris dat hem toekwamhoe hij zijn bemoeiingen en hulp heeft verschaft bij het huwelijk van prins Willem den Tweeden met de koningsdochter van Engeland; hoe bij zijne dagen geheel doorbracht in dienst van Zijne Hoog heid. en alleen des nachts tijd moest vinden zich bezig te houden met de letteren; en dan vraagt hij of de be handeling welke hij nu ondervindt, in evenredigheid is met de vele diensten, der prinses en Zijner Hoogheid be wezen. Een antwoord op dat schrijven volgde eerst later, toen de politek van had gezegevierd en de vrede was gesloten. Toen volgde zij weer Constantyn Huygens, maar dat was een andere tijd! Men heeft gezegd, indien zij geluisterd had naar den raad van Constantyn Huygens, dan had ze zooveel last niet gehad met de regeling van de nalatenschap van Frederik Hendrik, dan had ze geen vreemde als den keurvorst van Brandenburg behoeven te betrekken in onze Nederlandsche zaken, en die van haar huisdan hadde het nimmer zoover gekomen, dat het Hof van Holland de voogdij had over den kleinzoon, met hare toestemming. Doch daar staat tegenover, dat Amalia van Solms de Regenten voor zich en haar geslacht zocht te winnen, dat zij zoodoende alle moeite deed, het machtige Am sterdam aan hare zijde te trekken, -en dat ze hoopte, door veel toe te geven, later ook veel te zullen verkrij gen. Het is gezegd, dat zij streefde naar de souvereiniteit; is het wonder dat zij voor haar huis de souvereiniteit wilde, zij wier huis zich kon beroemen, af te stammen van Karei den Grooten? Is het wonder, dat hun beider

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1897 | | pagina 429