310
HET HAAGSCHE BOSCH.
in Brazilië niet vergeten werden. Tot in kleine bijzon
derheden trad de Prinses met hare vertrouwde raadgevers
in overleg omtrent de uitvoeringzoo bleef een vak open,
omdat het uur van geboorte van den Prins onbekend was
en men derhalve niet kon nagaan welke ster zijn levensloop
begeleidde, zoo ontbreekt op het tafereel het huwelijk
van Willem II voorstellende de moeder der bruid, de
Britsche Koningin, omdatde weduwe niet van
hare staatkundige handelingen hield.
Het bestek verbiedt ons de geheele zaal te beschrijven,
er valt zooveel te zien en gelukkig is al dat schoons nog
in vollen luister en voor een ieder te bewonderen; ’t meest
trekt noodwendig Frederik Hendriks zegepraal, 24 voet
breed, 27 voet hoog. Behalve de reeds genoemde Jordaens
vermelden wij de namen van Theod. van Tuiden en Pieter
Soutman, een Haarlemmer, en vooral den bekenden Gerard
Honthorst, aan wiens penseel de Oranjezaal o. a. te danken
heeft de aantrekkelijke schilderij de Prinses voorstellende,
omringd door hare vier dochters, waarmede zij misschien
een weinig geflatteerd in schoonheid wedijvert: op
den achtergrond verschijnt echter een duister spooksel,
het noodlot voorstellend naar de bedoeling der stichteres,
die ook hoog in den koepel is afgebeeld, op hare schepping
nederziend, maar in weduwkleed met een doodshoofd in
de hand en het door Huygens in het latijn vervaardigd
onderschrift: .Amalia van Solms, de troostelooze weduwe,
„heeft aan haren onvergetelijken gemaal Frederik Hendrik,
Prins van Oranje, dit hem alleen waardig gedenkteeken
„van hare eeuwigdurende rouw en liefde opgericht”.
Ofschoon de rekeningen aanwijzen dat de groote, schoone
schilderij van Jordaens met slechts 3000.-- werd betaald,
mag men de Prinses niet van karigheid beschuldigenzij
beschikte over beperkte middelen, daar hare inkomsten