311
HET HAAGSCHE BOSCH.
nimmer grooter waren clan ƒ120.000.en toch kostte
het lustslot of mausoleum meerdere tonnen gouds, die
moeielijk waardiger hadden kunnen besteed wordenmen
kon daar geen monumentaal paleis voor bouwen, gelijk
het Amsterdamsche raadhuis, dat toen gelijktijdig door
van Campen werd opgericht maar bijna 8 millioen gulden
kostte. Tot haar dood bewoonde de Prinses de Oranjezaal
en ondervond daar zooals de geschieclbladen ons leeren
veel teleurstelling en vrij wat leed, met name door het
vroegtijdig overlijden van haar eenigen zoon Willem II,
doch mocht hoewel ziekelijk en zwak toch nog
de vreugde beleven dat de kleinzoon Willem III tot Stad
houder en Kapitein-Generaal werd benoemd. Sedert is het
gebouw dikwerf een geliefkoosd verblijf geweest van onze
VorstenWillem IV liet er de beide vleugels aan toevoegen,
die geen voordeelig getuigenis afleggen van den bouwheer
Koning Willem I werkte er op het einde zijner regeering
bij voorkeur; en het is ons allen bekend dat Koningin
Sophia er verscheidene jaren zoowel ’s winters als ’s zomers
Woonde, en onze jeugdige Koningin er dikwerf doch kort
vertoeft. Minder algemeen bekend is het feit dat ten tijde
der Bataafsche republiek, het paleis tot gevangenis heeft
gestrekt van staatslieden, die wegens gematigdheid tijdelijk
van het politiek terrein werden verwijderd.
Intusschen zal het ieder bezoeker treffen dat men de
inwendige inrichting onveranderd liet sedert het overlijden
van Koningin Sophia, wier goede smaak men herkent in
de prachtige, kostbare vazen, pullen en beeldgroepen hiel
en daar verspreid; vooral omdat het ernstige gelaat van
Motley, door Bisschop geschilderd, niet wordt gemist te
midden van oudere schilderijen, waaronder enkele aan
Pieneman’s penseel zijn te danken. Eindelijk zal niemand
