T I LXIV fJK TB. MP. gaans), 1.40 voor 1122 voor den geadresseerde, dan worden de --- Telephoon bestelling. Kost 5 cent. Eigenhandig. Elk dezer verkortingen geldt voor één woord. Aanbevolen wordt de telegrammen duidelijk te schrijven en de adressen vooral voor groote plaatsen zoo volledig mogelijk op te geven. Bij aanbieding van telegr. verleenen de postkantoren hunne tusschenkomst kosteloos. Gebruik van verkort of overeenge komen adres kost per jaar ƒ20.bij vooruitbetaling. De on- derteekening kan verkort of weggelaten worden. W oordentelling. Met het taalgebruik strijdige samenvoeging van woorden is verboden, behalve eenige uitzonderingen. Voor binnen Europa kan een woord of eijfergroep uit hoog stens 15 of 5 teekens bestaan om als één woord te worden gesteld: voor buiten Europa resp. 10 of 3 teekens, terwijl het overschot steeds voor één woord telt. Namen van plaatsen, pleinen, straten enz., eigennamen van schepen kunnen aanéén geschreven worden en gelden dan, mits niet meer dan 15 of 10 letters bevattende, voor één woord. De namen van landen of de plaats van bestemming in het adres worden echter altijd, onafhankelijk van het aantal letters, als één woord geteld. In het Engelsch kunnen de woorden: gate, hill, pari;, place, square, street, en in het Fransch, rite, place, quai enz. niet in samenvoeging met andere woorden als één woord ge bruikt worden. Decimaalteekens of breukstrepen worden elk als één tee- ken geteld, terwijl onderstrepingen voor één geheel woord gelden. ch, a, gelden ieder voor één teeken. Dus is Egelan- tiersgr. één woord, Egelantiersgracht (16 teekens) 2 woorden, 24]/3 1 woord: 2501/.; 2 woorden. Voor telegrammen met meer dan één adres rekent men binnenlands 15 ets. voor elk afschrift: buitenlands 25 ets. voor elke 100 woorden en ook voor het overschot. Voor bodekosten door den afzender te betalen, wordt gerekend 70 ets. voor een afstand tot 11 kilometers (2 uur kilometers. Zijn de bodekosten -

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1897 | | pagina 82