12
EENE VORSTIN VAN BETEEKENIS.
Anna
Twee schoone marmeren platen niet inschrift brengen
dank aan de genoemde nakomelingen van Göthe en
van Schiller, maar toen eenige vrienden der Duitsche
letterkunde in hunne vreugde over de oprichting van
dit monument voor den Duitschen Geest, een gedenksteen
tot dank aan de schepster ervan schenken wilden, werd dit
op evenzeer bescheiden en minzame, als besliste wijze
afgewezen.
Ook hieruit blijkt de afkeer van alle uiterlijkheid bij
de Groothertogin, die niet méér wenschte te schijnen
dan zij zelve meende te zijn, een uitvloeisel barer
onkreukbare waarheidsliefde, den grondtoon van haar
geheele wezen, ook in betrekking tot den godsdienst.
Getrouwe belijderes van het Protestantisme, stond zij
vast op het evangelisch geloof, de erfenis der Oranjes
en van het Ernestinisch Vorstenhuis.
Dat eene persoonlijkheid, als hier getracht is te
schetsen, een buitengewonen invloed op allen die met
haar in aanraking kwamen, moest uitoefenendat de
bevolking van het land, waaraan zij haar leven gewijd
had, haar de grootste liefde en vereering moest toe
dragen, is een natuurlijk gevolg.
Diep treurende bracht dat volk de Vorstin ten grave
maar ook over de groeve heen zal het dankbaar haar
beeld in zich doen voortleven, naast dat van
Amalia, Louise en Maria Paulowna.
Hoe verschillend de profielen dezer vier Vorstelijke
vrouwen zich ook tegen den geschiedkundigen achter
grond afteekenen, ieder barer schittert door persoon
lijke beteekenis, door de schoonste eigenschappen van
vrouw en Vorstin, en karakteriseert het tijdperk'.
