dit
43
NAAK AANLEIDING VAN HET 25-JAKIG BESTAAN, ENZ.
hadden verlorenhernieuwde kennismakingen, warme
handdrukken, blijde uitroepen en kwinkslagen, vormden
het preludium.
De trap des ouderdoms was er vertegenwoordigd
van c. 18 tot in de 30 jaren; mijn „spes patriae”.
Ik herkende hen nagenoeg allen, ondanks de gebaarde
gezichten, de mannelijke gestalten.
En zij Hoe sprak uit hunne begroeting de vervulling
van mijn wensch, bij hun verlaten van de school: laat
ons voortaan vrienden zijn
Het resultaat van deze bijeenkomst was de benoeming
eener „Commissie van Oudsten” met opdracht om,
gehoord de ten beste gegeven denkbeelden, in een
tweede bijeenkomst, geformuleerde voorstellen ter tafel
te brengen.
Met algemeene stemmen werd besloten ,,als blijk van
deelneming aan voormelde herdenking, tevens als blijk
van hulde aan het Bestuur der school in ’t algemeeu
en aan den bejaarden Voorzitter den heer Godon, die
daarin van af de oprichting zitting had, in ’t bijzonder.
een geldelijke bijdrage aan te bieden tot stichting van
een fonds ten bate der school, om
1°. daarmee te verzekeren dat de jaarlijksche extra
prijs, aan een of meer der beste leerlingen van de
school ('een prijs door den Voorzitter sinds jaren voor
eigen rekening beschikbaar gesteld) bestaan blijve, als
„Godon-prijs” ook wanneer de oorspronkelijke gever
niet meer zal zijn. En, mocht de draagkracht van
fonds mettertijd meer gedoogen,
2°. daaruit te ondersteunen oud of invalied geworden
onderwijzers der school, die zulk een steun mochten
wenschen en noodig hebben; en
3°. veel belovende, onvermogende leerlingen, na hun
