79 FKEDEUIK HENDRIK EN AMALIA VAN SOLMS. spoedig veranderde de rouwtoon in een vreugdekreet „Wat son ’t schaen, of wij al sliepen.. Waecte schipper Mouring noch „Weeran, riepen de Matroosen. Is een man oft Mouring waer, Ende Reëers die hem kozen. Weeran, ’t is de jonge vaer.” Op ’t sterfbed overreedde, ja dwong hem Maurits te huwen, en Frederik Hendrik gaf gehoor aan dat laatste en krachtige woord van zijn broeder en huwde de vrouw zijner keuze, een gebeurtenis even gelukkig als belangrijk voor het huis van Oranje en het volk van Nederland. De gemalin, met wie hij zich te ’s-Gravenhage den 4 April 1625 in den echt begaf, was Amalia, gravin van Solms Braunfels, dochter van Johan, Albert en zijne eerste gemalin Agnes, Elisabeth, Gravin van Sayu- Wittgenstein. Dit huwelijk was zeer gelukkig, naast den grootmoedigen stadhouder, stond eène vorstin zijner waardig, zeker eene der edelste en merkwaardigste vrouwen onzer geschiedenis. Zij schonk hem negen kinderen, van wie wij noemen den lateren stadhouder Willem II, den oudsten zijner kinderen, zijne dochter Louisa Henrietta, gehuwd met den grooten keurvorst van Brandenburg, en Albertina Agnes, die, gehuwd met den Frieschen stadhouder Willem Frederik, den Frieschen tak der Nassau’s aan Willem den Zwijger verbindt. Frederik Hendrik was vredevorst, en wel in de eerste plaats voor de zoo verdeelde republiek. Hij had een

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1899 | | pagina 209