Oranje en Nassau, den 1 ö'len Februari maar onder schetterende fanfarende schoonste orkestrale rede, waarbij de dappere Oranje, even als de held in de Siegfried Sage” op de schouders der Walküre, werd weggedragen. 182 PRINS WILLEM GEORGE FREDERIK VAN ORANJE EN NASSAU. Willem George Frederik Prins van tweede zoon van Prins Willem V, was 177-1 op het Binnenhof te 's Gravenhage geboren. Op zijn tienden verjaardag benoemden de Staten-Generaal hem tot kapitein van de grenadier-compagnie van de Hollandsche garde en kolonel van een regiment infanterie spoedig daarna ontving hij zijn aanstelling tot ritmeester van een compagnie- en kolonel van een regiment gardes te paard. Op zijn achttiende jaar werd hij luitenant- generaal der cavalerie en grootmeester der artillerie. Bij de brutale oorlogsverklaring van het Fransche „Comité de salut public” in Februari 1793 werd aan den Prins het bevel opgedragen over de Koninklijke Pruisische Anspachsche brigade benevens verschillende korpsen in Staatschen dienst. Al spoedig rukte hij het land van Altena binnen. Den 29sten Maart nam hij deel aan het gevecht bij Prinsenhage, waar de jonge vorst onder de Fransche ruiters geraakte, die hij van Breda had afgesneden. Behalve door moed en beleid won prins Frederik het hart zijner soldaten door zijn rustelooze zorg voor hun welzijn en verpleging. In de laatste helft van April trok de Prins met de voorste Staatsolie troepen naar Vlaanderen, waarheen de Erfprins met het overige van het leger volgde. Wanneer de hertog van Coburg, opperbevelhebber der verbondene legers in de Oostenrijksche Nederlanden, gelijke geestkracht had betoond als de Oranje-Vorsten

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1899 | | pagina 316