Oranje en Nassau,
den 1 ö'len Februari
maar onder schetterende fanfarende schoonste orkestrale
rede, waarbij de dappere Oranje, even als de held in
de Siegfried Sage” op de schouders der Walküre, werd
weggedragen.
182 PRINS WILLEM GEORGE FREDERIK VAN ORANJE EN NASSAU.
Willem George Frederik Prins van
tweede zoon van Prins Willem V, was
177-1 op het Binnenhof te 's Gravenhage geboren. Op
zijn tienden verjaardag benoemden de Staten-Generaal
hem tot kapitein van de grenadier-compagnie van de
Hollandsche garde en kolonel van een regiment infanterie
spoedig daarna ontving hij zijn aanstelling tot ritmeester
van een compagnie- en kolonel van een regiment gardes
te paard. Op zijn achttiende jaar werd hij luitenant-
generaal der cavalerie en grootmeester der artillerie.
Bij de brutale oorlogsverklaring van het Fransche
„Comité de salut public” in Februari 1793 werd aan
den Prins het bevel opgedragen over de Koninklijke
Pruisische Anspachsche brigade benevens verschillende
korpsen in Staatschen dienst. Al spoedig rukte hij het
land van Altena binnen. Den 29sten Maart nam hij deel
aan het gevecht bij Prinsenhage, waar de jonge vorst
onder de Fransche ruiters geraakte, die hij van Breda
had afgesneden. Behalve door moed en beleid won prins
Frederik het hart zijner soldaten door zijn rustelooze
zorg voor hun welzijn en verpleging.
In de laatste helft van April trok de Prins met de
voorste Staatsolie troepen naar Vlaanderen, waarheen
de Erfprins met het overige van het leger volgde.
Wanneer de hertog van Coburg, opperbevelhebber der
verbondene legers in de Oostenrijksche Nederlanden,
gelijke geestkracht had betoond als de Oranje-Vorsten