244
PRINS FREDERIK DER NEDERLANDEN.
’s Prinsen grootvader, de „old-Stad” zooals men
algemeen Willem V noemde, stierf op 9 April te
Brunswijk, nog vóór het uitbreken van den oorlog
met Frankrijk. Den Erfprins van Oranje, die zich na 1804
weinig had bekreund om den Franschen Keizer, geenszins
tot het Rijn-Verbond was toegetreden en als luitenant-
generaal stond in Pruisischen dienst, verklaarde Napoleon
in 1806 vervallen van zijn waardigheid als Vorst van
Fulda en van het pas vóór eenige jaren aan den Prins
afgestane grondgebied. Oranje aanvaardde te Maagden
burg het bevel over de lste Pruisische divisie bij het
legerkorps van den hertog van Brunswijk. Hij nam deel
aan den slag bij Auerstadt (14 October) tegen de
Franschen onder Davoust, maar werd teruggedrongen
naar Erfurt en twee dagen later begrepen onder de
capitulatie der troepen van den maarschalk Möllendorf,
die een allerzonderlingste rol speelde. Op den 17den
October werd het reserve-leger onder Prins Eugenius
van Wurtemberg, hetwelk Berlijn moest dekken, bij
Halle door maarschalk Bernadotte geslagen, zoodat
de weg naar Berlijn open lag voor Napoleon. Onge
rekend de angst, welke de toen negenjarige Prins
Frederik uitstond voor het leven van zijn vader, moest
zijn moeder bij nadering van de Franschen Berlijn ont
vluchten. De Prins vergezelde haar, zijn oudsten broeder
en zijn lievelingszusje Pauline op de bange reize, eerst
naar Stettin, vervolgens naar Coslin en Dantzig, van
waar de Prinses van Oranje pas in den aanvang van
December naar Berlijn terugkeerde. Maar te Freyenwalde
gekomen, was de jonge Prinses Pauline niet langer
bestand tegen de zware vermoeienissenzij werd door
een hevige zenuwkoorts aangegrepen en bezweek, (22
December 1806). Bittere tranen schreide de jonge