244 PRINS FREDERIK DER NEDERLANDEN. ’s Prinsen grootvader, de „old-Stad” zooals men algemeen Willem V noemde, stierf op 9 April te Brunswijk, nog vóór het uitbreken van den oorlog met Frankrijk. Den Erfprins van Oranje, die zich na 1804 weinig had bekreund om den Franschen Keizer, geenszins tot het Rijn-Verbond was toegetreden en als luitenant- generaal stond in Pruisischen dienst, verklaarde Napoleon in 1806 vervallen van zijn waardigheid als Vorst van Fulda en van het pas vóór eenige jaren aan den Prins afgestane grondgebied. Oranje aanvaardde te Maagden burg het bevel over de lste Pruisische divisie bij het legerkorps van den hertog van Brunswijk. Hij nam deel aan den slag bij Auerstadt (14 October) tegen de Franschen onder Davoust, maar werd teruggedrongen naar Erfurt en twee dagen later begrepen onder de capitulatie der troepen van den maarschalk Möllendorf, die een allerzonderlingste rol speelde. Op den 17den October werd het reserve-leger onder Prins Eugenius van Wurtemberg, hetwelk Berlijn moest dekken, bij Halle door maarschalk Bernadotte geslagen, zoodat de weg naar Berlijn open lag voor Napoleon. Onge rekend de angst, welke de toen negenjarige Prins Frederik uitstond voor het leven van zijn vader, moest zijn moeder bij nadering van de Franschen Berlijn ont vluchten. De Prins vergezelde haar, zijn oudsten broeder en zijn lievelingszusje Pauline op de bange reize, eerst naar Stettin, vervolgens naar Coslin en Dantzig, van waar de Prinses van Oranje pas in den aanvang van December naar Berlijn terugkeerde. Maar te Freyenwalde gekomen, was de jonge Prinses Pauline niet langer bestand tegen de zware vermoeienissenzij werd door een hevige zenuwkoorts aangegrepen en bezweek, (22 December 1806). Bittere tranen schreide de jonge

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1899 | | pagina 382