245
PRINS FREDERIK DER NEDERLANDEN.
derde jaar
een doodelijke haat Napoleon
toedroeg. Zelfs de maaltijden
waren in die dagen schraal
Frederik bij dat smartelijke ziekbed. De Erfprins van
Oranje, na de capitulatie van Erfurt vrijgelaten doch
met streng bevel om te blijven aan génen oever van de
Oder, kreeg nauwelijks vergunning om op den eersten
kerstdag bij de begrafenis van zijn kind tegenwoordig te
zijn. Te Berlijn moest Prins Frederik het lijdelijk aanzien,
hoe zijne moeder aanmatigend werd bejegend door den
geveinsden Franschen generaal Clarke, die wist welk
aan het Huis van Oranje
van het vorstelijk gezin
en onvoldoende. Prins
Frederik werd zoodoende reeds op jeugdigen leeftijd
gehard in lijden. Tot jaren van onderscheid gekomen
en nog op hoogen ouderdom erkende de Prins daarin
de hand der Voorzienigheid, en schreef het toe aan
de harde ondervinding zijner jeugd, dat hij later een
onberispelijken wandel heeft gevolgd.
Het eerste onderwijs genoot Prins Frederik sinds zijn
derde jaar van den staatsraad Glaser. Nadat de Erfprins
in 1807 als particulier persoon in Berlijn was terugge
komen, hield hij zich onledig met het beheer der goederen,
grootendeels het eigendom van de Prinses, en met
de opvoeding zijner kinderen. Het wetenschappelijke
onderwijs der Prinsen werd geleid door verschillende
hoogleeraren, o. a. de heeren Fischer junior, Erman
en Stüzer, de godsdienstige vorming door ds. d’Ancillon,
later minister van buitenlandsche zaken te Berlijn. In
Juni 1809 vertrok Prins Willem tot voortzetting zijner
studiën naar Engeland. Sedert vond Prins Frederik
zijne makkers, toenmaals tevens zijne lotgenooten in
rampspoed, uitsluitend in zijne neven. Samen lief
koosden zij dikwerf de kleine prinses Louise ge
boren op den l3ten Februari 1808 te Berlijn met