262
PRINS FREDERIK DER NEDERLANDEN.
waren voor Prins Frederik de laatste dagen van zijn
verblijf te Antwerpen, alwaar zijn oudere broeder,
hoewel door de beste bedoelingen gedreven om het
verlies van de rijkste helft der voormalige zeventien
provinciën voor het Huis Oranje-Nassau te voorkomen,
het Noorden tegen zich innam zonder het Zuiden te
winnen.
Gedurende het voorjaar en den zomer van 1831
had Prins Frederik door onverpoosde inspanning en
rusteloozen arbeid het leger en de schutterij weten
zamen te smelten tot de meest nationale krijgsmacht,
die Nederland ooit heeft aanschouwd. Toen ten slotte
welwillendheid en toegevendheid, zelfverloochening en
vernedering niets uitwerkten op het gevoel van recht
en billijkheid van hen, die de integriteit van het
Vereenigde Koninkrijk hadden gewaarborgd alleen
de hertog van Wellington, Prins van Waterloo, trok
op het congres te Londen levendig partij voor Neer-
lands goed rechttoen ontwaakte bij de raads
lieden der Kroon het besef, dat Oud-Nederland zelf
zich recht moest verschaffen door daden, door wapen-
geld aan Europa toonen, dat het die integriteit
wilde en wist te laten eerbiedigen. Alvorens bracht
de Prins, gedreven door dat hoogere gevoel van
plicht en trouw, hetwelk hem gedurende zijn geheele
leven heeft bezield, het edelste offer van zelfverlooche
ning, door den bereids opgeheven veldheerstaf te over
reiken aan den Prins van Oranje, den opvolger van den
troon. Als gevolg daarvan heeft de Prins van Oranje
op de dagen van Hasselt en Leuven (9 en 12 Augustus
1831) de volksgunst van Noord-Nederland herwonnen.
Het ontwerp van het operatie-plan voor den veldtocht
door Prins Frederik had die overwinningen voorbereid.