263 PEINS FEEDEUIK DEE NEDERLANDEN. Oranje zegevierde schitterend; België werd verwonnen. Alleen Frankrijk’s tusschenkomst belette de gevangen neming van Koning Leopold en het bezetten van Brussel. Onder de Nederlandsche en talrijke vreemde ordelinten, welke naast het Ijzeren Kruis de borst van den edelen Vorst versierden, herinnerde bovenal het Grootkruis voor moed, beleid en trouw aan zijn op offerende vaderlandsliefde en beleidvol overleg met den - Prins van Oranje gedurende de krijgsverrichtingen. Sedert de instelling der Militaire Willems Orde was het Grootkruis-lint in Nederland alleen toegekend aan den Prins van Oranje voor Quatre-Bras en Waterloo, en aan den luitenant-generaal baron Merkus de Koek voor de beëindiging van den Java-oorlog. De samen werking van den Prins van Oranje en zijn broeder in 1831 bij het opperbevel van één leger vormt één der weinige voorbeelden in de krijgsgeschiedenis van een gelukkigen veldtocht onder de leiding van twee bevel hebbers, die te zamen de eigenschappen bezaten, welke aan ieder afzonderlijk wellicht zouden hebben ontbroken. Pas op 19 April 1839 hechtte Koning Willem I zijn goedkeuring aan het tractaat van scheiding en vrede met België. Prins Frederik heeft nimmer meer een voet in België gezet. Bij Koninklijk Besluit van 6 Juli d.v. werd Z. K. H. eervol ontslagen uit de betrekking van Kolonel-Generaal der verschillende wapens van de landmacht, van de Opper-Directie van het departement van oorlog, alsmede van het toezicht over de algemeene directie der genie. Ingevolge zijn daartoe te kennen gegeven verlangen, werd hij op nieuw benoemd tot Generaal en Grootmeester der artillerie. Nadat de held van El Bodon,'Civdad Rodrigo, Vittoria, Waterloo, Hasselt en Leuven als Koning Willem II had bezit genomen

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1899 | | pagina 401