263
PEINS FEEDEUIK DEE NEDERLANDEN.
Oranje zegevierde schitterend; België werd verwonnen.
Alleen Frankrijk’s tusschenkomst belette de gevangen
neming van Koning Leopold en het bezetten van
Brussel. Onder de Nederlandsche en talrijke vreemde
ordelinten, welke naast het Ijzeren Kruis de borst
van den edelen Vorst versierden, herinnerde bovenal
het Grootkruis voor moed, beleid en trouw aan zijn op
offerende vaderlandsliefde en beleidvol overleg met den -
Prins van Oranje gedurende de krijgsverrichtingen.
Sedert de instelling der Militaire Willems Orde was het
Grootkruis-lint in Nederland alleen toegekend aan den
Prins van Oranje voor Quatre-Bras en Waterloo, en
aan den luitenant-generaal baron Merkus de Koek
voor de beëindiging van den Java-oorlog. De samen
werking van den Prins van Oranje en zijn broeder
in 1831 bij het opperbevel van één leger vormt één der
weinige voorbeelden in de krijgsgeschiedenis van een
gelukkigen veldtocht onder de leiding van twee bevel
hebbers, die te zamen de eigenschappen bezaten, welke
aan ieder afzonderlijk wellicht zouden hebben ontbroken.
Pas op 19 April 1839 hechtte Koning Willem I
zijn goedkeuring aan het tractaat van scheiding en
vrede met België. Prins Frederik heeft nimmer meer een
voet in België gezet. Bij Koninklijk Besluit van 6 Juli
d.v. werd Z. K. H. eervol ontslagen uit de betrekking
van Kolonel-Generaal der verschillende wapens van de
landmacht, van de Opper-Directie van het departement
van oorlog, alsmede van het toezicht over de algemeene
directie der genie. Ingevolge zijn daartoe te kennen
gegeven verlangen, werd hij op nieuw benoemd tot
Generaal en Grootmeester der artillerie. Nadat de held
van El Bodon,'Civdad Rodrigo, Vittoria, Waterloo, Hasselt
en Leuven als Koning Willem II had bezit genomen