302
HENDRIK, PRINS DER NEDERLANDEN.
Oranje de leer was toegedaan,
Prins Hendrik is dood, zoo klonk de mare in de tweede
helft van Januari 1879 in Nederland, in Luxemburg,
in ruimen kring. Dat is een verlies, zeide ook de onin
gewijde, want zelfs hij had gehoord van de vele goede
werken door dien prins ondernomen van de waardeering
waarmee zoovelen over hem spraken.
Was die kiem tot het degelijke, tot 't doorleven
van een welbesteed bestaan, ingeborenze werd geleid,
tot onwikkeling gebracht door eene zorgvuldige op
voeding. Als Prins van Oranje besteedde Willem II
zorg aan de opvoeding zijner kinderen, en zeker trok
Prins Hendrik, niet ’t minst op rijperen leeftijd, profijt
van de wijze, waarop hij naar geest en lichaam geleid
werd, van de richting, die zijn koninklijke vader en
grootvader hem uitzonden.
Koning Willem I was zeker de tolk der gevoelens
van de natie, toen hij in 1815, in overeenstemming met
de volksvertegenwoordiging, het lustslot Soestdijk schonk
aan den Prins van Oranje, als belooning voor zijn held
haftig gedrag bij Waterloo. Zooals W. J. Hofdijk zegt
was het behoud van den kruisweg waarlangs het
Pruisische leger zich met het Engelsche had te ver-
eenigen, de vigilie van dien heiligen vrijheidsdag; en
dat behoud was aan den Prins van Oranje te danken.
Als herinnering hieraan werd ten koste van den lande
te Soestdijk een gedenkzuil opgericht ter bijzondere
vereering van den moed en de volharding onzer troepen
te Quatre-Bras. En op dit lustslot werd den 13den Juni
1820 als derde zoon van den toenmaligen Prins van
Oranje, Willem George Frederik, en de Czarerdochter
Anna Paulowna, geboren, Willem Frederik Hendrik.
Prins der Nederlanden.
Hoewel de Prins van
