316 HENDRIK, PRINS DER NEDERLANDEN. overprikkeling maar al te vaak geestesontwikkeling en vergeten. Den volgenden dag redde de Juno onder zeer moeielijke omstandigheden negen man der equipage van een Spaansche brik, die zinkende was, en bracht de menschen behouden te Cadix. De thans hoogbejaarde vice-admiraal P. A. van Rees, was een der officieren die voor deze moeielijke redding de erkentelijkheid des prinsen en eene belooning voor ’t redden van schipbreukelingen verwierf. Evenals bij de Ruijter kwamen bij Prins Hendrik ge woonlijk de woorden niet vlot over de lippen, zeide hij nooit een woord ten onpas en maakte zich hoogst zelden driftig. Men herinnert zich slechts eens, dat Prins Hendrik zich tegenover een officier vergat, ’t Was bij gelegenheid van het vertrek van H. M. de Koningin Anna Paulowna uit Genuade officier van de wacht zou den kommandant waarschuwen, als de stoomboot, waarmee H. M. vertrok, de Prins van Oranje passeerde. Doch dit werd vergeten, en de prins liet zich harde woorden ontvallentoen later bleek, dat de fout aan een onder officier lag en de prins den officier onrechtvaardiglijk bejegend had, liet hij alle officieren bij zich komen, gaf den verongelijkte de hand en bood zijne excuses aan. Op een dezer reizen naar de Middellandsche Zee had de prins als gasten de zeeschilders Schotel en Van Beest bij zich aan boord, terwijl de fransche zeeschilder Gudin meermalen het schip van den prins bezocht. Gul van aard hield hij veel omgang met zijne officieren, die om de beurt bij hem aan tafel genoodigd werden, ’s Zondags was ’t steeds diner bij den kommandant, en ’t eerste glas aan het dessert werd geregeld door den prins gewijd aan de absente betrekkingen.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1899 | | pagina 454