340
DE GROOTHERTOGIN VAN SAKSEN.
De' Groothertogin begreep dat al die kostbare stukken
op volkomen veilige wijze moesten worden bewaard,
niet aan brandgevaar mochten blootstaan, en tevens
toegankelijk moesten zijn voor ieder, die zich op de
studie daarvan wilde toeleggen.
Tot dusverre was alles nog geborgen in eenige ver
trekken van het paleis te Weimar, die echter niet
tot blijvende bewaarplaats konden strekken.
De Groothertogin zette de kroon op haar werk door op
eigen kosten een in alle opzichten daartoe geschikt archief-
gebouw te laten bouwen, geheel den inhoud waardig.
Het plan voor dit gebouw, de plaats, de stijl, de
verdeeling, de keuze van materialen, de inrichting tot
in de Inzonderheden, werden door de Groothertogin
zelve beraamd, aangegeven en vastgesteld.
Als bouwplaats diende een flink stuk grond, vrij en
ruim gelegen aan den rechter Ilm-oever, onmiddellijk
bij de stad. De ligging is hoog, zoodat men van uit
het gebo&w, streek en stad overziet, wat er als ’t ware
een symbolische beteekenis aan geeft.
27 November 1892, schreef Hare Koninklijke Hoogheid
„Le temps ayant été beau et doux, j’en ai profité pour
„inspecter le terrain oü Ton doit construire l’archive,
„et j’ai decide son emplacement, en marquant par une
„pierre le coin d’un des cótés du futur batiment
Als stijl wenschte de Groothertogin die van den laten
rococo, reeds overgaande in de zuiverheid van lijnen
van den stijl Louis XVI, in hoofdzaak als voorbeeld
nemende het „Petit Trianon” bij Versailles, gebouwd
in de jaren 1762—1768.
1) Overgenomen uit een eigenhandig schrijven vanlLK.II.de
Groothertogin aan 11DZ. secretaris-thesaurier, schrijver van
dit opstel.