het heden is een merk-
daagsch uitstapje naar Sedan te hebben gemaakt met
Charlotte einde September wederom in den Haag
teruggekeerd.
De geschiedenis van het Paleis treedt hiermede een
nieuw tijdperk in. Het bleef van toen af, behoudens
een kleine tusschenperiode, in het bezit van de na
komelingen van den Zwijger en Louise de Coligny.
Tusschen het verleden en
waardige overeenstemming.
Drie honderd jaren geleden had de weduwe van den
grondlegger onzer vrijheid de zware taak te vervullen
om de mannelijke deugden aan te kweeken die eenmaal
Frederik Hendrik zouden sieren en hem tot een geliefd
Vorst, een bekwaam veldheer, een door alle partijen
geëerd man zouden maken.
Louise de Coligny heeft door uitnemende zorg en
moederlijke teederheid die roeping vervuld op eene wijze
die hare nagedachtenis in hooge eere heeft bewaard.
Nu acht jaar geleden werd de Koningin-Weduwe-
Regentes de zware plicht op de schouders gelegd om
de opvoeding te leiden en te voltooien van de jeugdige
Vorstin, die thans den troon barer vaderen gaat beklimmen.
Aan de vorstelijke traditie is ook deze gemalin van den
laatsten mannelijken afstammeling van het Doorluchtig
huis van Oranje-Nassau met onbezweken ijver en
rustelooze zorg trouw gebleven. De dankbaarheid van
geheel het volk is haar loon.
Moge evenwel het schoonste loon nog voor haar zijn
weggelegd, wanneer zij getuige zal wezen van eene
voorspoedige regeering harer beminde Dochter.
Moge de toekomst zich dan aan het verleden vast-
HET TEGENWOORDIGE PALEIS IN HET NOORDEINDE, ENZ. 4-13