6
ZINNEBEELDIGE VOORSTELLINGEN OP VREDESPENNINGEN.
1) Van Loon I, 453.
2) Van Loon I, 500.
3) Van Loon II, 26.
4) Van Loon II, 28.
zamerhand ook de begeerte naar rust en vrede
vooral in de zuidelijke Nederlanden met name in Ant
werpen en omgeving snakte men naar vrede. Een leg
penning van Antwerpen vertoont ons eene vrouw die
knielend nederligt te midden van brandende dorpen,
legerkampen, zwaarden, helmen, kogels en ander wapentuig.
„Hoelang zal dit nog duren, o Heer! smeekt zij in 1594. 1)
„Wanneer zal God hier toch een einde aan maken” 2)
jammert zij in 1596. Maar waar ze in het eerste jaar in
de lucht slechts zwaarden zag, ziet ze in het tweede een
nederdalende engel, misschien de verkondigster van betere
dagen. Doch helaas nog in 1607 staat dezelfde vrouw
smeekend 3) naar omhoog te starenin de wolken ziet ze
een duif met palmtak in den bek en haar bede is „mochten
de tijden van Saturnus”, (tijden van vrede en voorspoed,
zooals men ze zeven veertig jaren niet beleefd had)
„terugkeeren”. Om tot overeenstemming te komen was
voorwaar niet gemakkelijk; daar was vooreerst de onver
zettelijkheid van den Spaanschen Koning, zijn vasthouden
aan den strijd voor zijn geloof zooals ons dat een penning 4)
van hetzelfde jaar meedeelt. Aan de keerzijde daarvan
staat de leeuw personifieerende de macht van Spanje,
met in den eenen klauw de oorlogsbanier, in den anderen
de palmtak en het kruis, duidelijk aanwijzende dus dat hij
vrede wilde met handhaving der rechten van de Gods
dienst. Het omschrift zegt dat hij bereid is tot beiden,
voor vrede en oorlog dus.
Dan was een hinderpaal de feitelijke vernedering die
Spanje verduren moest, en die vooral diep gevoeld werd
toen de Aartshertog en de Aartshertogin de vereenigde
