267
OP DE NIEUWE HAEGSCHE APOTHEEK.
Daer men bezig is met stoken
Om den geest, de kracht, en ’t pit,
Dat ’er in de bergerts zit,
Uit te dryven door het koken?
Ja, dat grote Magazyn
Van gezegende Artsenyen
Kan het Haegsche Hof verblyen,
Daer men nu voor ziekte of pyn
Minder dan voorheen zal vresen;
Daer de kunst, die alles wikt,
d’ Eêlste geesten zo verschikt
Dat zij nu naer wensch genezen
Daer men zich zo naerstig kwyt
Om den draet van t brossche leven
Met vernuft aen een te weven
Dat ’er ’t hong’rig graf door lijd,
Hoe rieken hier de kruiden
Daer het balsemzweten Oost
Den elendigen mé troost
Daer het rosebarend Zuiden
't Afgemartelt hart mê streelt
Zie eens hoe die Mannen waken,
Van een’ zuiv’ren yver blaken,
Om den mensch, het zichtbaer beelt
Van de Godtheit, te bewaren,
Te genezen van zyn leet
Wen hy van benaeutheit zweet.
Artsen van de Hagenaren
Steunsels van ’t gemenebest
Pylers van ’t bouvallig leven,
Die naar d’ eerkapel durft streven
Voor Uw’ adem vliet de Pest!
Koorts en Teering staen aen ’t vluchten
Wen ge Uw balsembus ontsluit.
