DE JURISDICTIE-GESCHILLEN, ENZ.
I9T
als sij tot hair toe gedaen hebben, en wanneer sij in
eenich van onsen voirsz. diensten uijt sijn, soe sullen sij
voir hun en horen peerden hoeren vrijen cost hebben.
De grafelijke Raad had ook geheel andere werkzaam
heden, als hét latere Hof van Holland; die Raad was
niet een rechterlijk collegie maar zijn advies werd
gevraagd in de meest uiteenloopende zaken, die het be
stuur van het graafschap betroffen, terwijl hij tevens ook
voorlichting, in enkele gevallen eene beslissing gaf in
rechtszaken, die aan het oordeel van den graaf werden
onderworpen, wanneer deze in een of ander geval die
beslissing aan den Raad opdroeg.
Ik wil dit door eenige voorbeelden aantoonen.
Willem van Henegouwen gaf in 1332 een handvest
aan het ambacht van Oud-Giesen „bij rade ons gemeenen
raetsin het handvest in 1331 aan den Zwijndrechtschen
waard gegeven vindt men: wij doen u allen te weten
dat wij met onsen ghemeenen Rade over een gedragen
zijn, Swindrecht uijt te geven te dijckene ten Zeeuwschen
rechte; en toen dezelfde Graaf in 1344 het recht van de
Maas aan die van Dordrecht verleende, deed hij zulks
wederombij rade ons gemeen Raedts.
Albrecht van Beijeren gaf in 1389 aan de stad Delft
de vergunning, om eene vaart te graven van die stad
tot de Maas. In het privilegie dat hij te dien einde aan
Delft gaf, wordt de Raad geroepen, om in verschillende
met het te maken werk in verband staande gevallen, van
advies te dienen. Wij lezen daarin onder meer: Voirt
sullen zij (n. 1. die van Delft) maken buijten den Dijck
een Speuije ende in den Ouden Maesdijck eén goede
Sluijse, die alsoo sterck ende also vast is, dat ons ende
onsen Raide dunckt, datter ons lant wel mede besekert
is ende waert dat wij ofte onsen Raede vernamen dat
in dese Sluijsen, Speuijen ofte toebehooren eenige vreese
