228
Zóó was het verleden onzer stads-binnen-grachten, en
in dat verleden, ligt het antwoord op de vraag, waarom
onze voorouders toch wel al die grachten lieten graven.
En waarom gaat men nu diezelfde grachten dempen --
dat was de tweede vraag, die ik boven stelde.
’sGravenhage nog moogt willen zoeken naar dergelijke
gracht-stukken in natura, welnu, die ga naar de Brouwers
gracht, of naar de Houtmarkt, of naar het nog overge
bleven stukje der Prinsengracht.
EEN „IN MEMORIAM”, ENZ.
Het heden, is helaas, ten dezen het verleden niet meer;
zoo zij, die in het midden der XVIIde eeuw te Amster
dam den Singel bewoonden, nu aan hun ■S/wgv7-gracht
terugkwamen, zouden zij haar ternauwernood daarin her
kennen, zóó rustig, zóó stil, zóó kalm is het daar sedert
geworden, en toch is die Singel nog volstrekt niet de
stilste onder de tegenwoordige Amsterdamsche grachten.
Was oudtijds de gracht met het schip, de voornaamste
transport-weg en het voornaamste transport-middel, sedert
van lieverlede overal de wegen en de straten gehard of
verbeterd zijn, is het vervoer per as binnen de steden,
steeds meer toegenomen, vooral voor personen; moest
den 25® Augustus van het jaar 1663 Monsieur de Mon-
conys, toen hij met zijnen zoon Amsterdam bezocht, aan
Burgemeesteren nog eerst uitdrukkelijk vergunning laten
vragen, alvorens hij in eene caros binnen die stad mogt
rijden, thans bewegen zich ongevraagd en ongeweigerd
vele honderd-tallen van rijtuigen van allerlei vorm en af
meting dagelijksch binnen die stad. Met het rijtuig kwam
tevens de kar, vooral nadat de stoom het geheele transport
wezen had veranderd, en in steeds grooter wordende stoom
schepen nu de ladingen worden aan- en weggevoerd,
schepen te diep èn te breed èn te lang voor de sluizen