228 Zóó was het verleden onzer stads-binnen-grachten, en in dat verleden, ligt het antwoord op de vraag, waarom onze voorouders toch wel al die grachten lieten graven. En waarom gaat men nu diezelfde grachten dempen -- dat was de tweede vraag, die ik boven stelde. ’sGravenhage nog moogt willen zoeken naar dergelijke gracht-stukken in natura, welnu, die ga naar de Brouwers gracht, of naar de Houtmarkt, of naar het nog overge bleven stukje der Prinsengracht. EEN „IN MEMORIAM”, ENZ. Het heden, is helaas, ten dezen het verleden niet meer; zoo zij, die in het midden der XVIIde eeuw te Amster dam den Singel bewoonden, nu aan hun ■S/wgv7-gracht terugkwamen, zouden zij haar ternauwernood daarin her kennen, zóó rustig, zóó stil, zóó kalm is het daar sedert geworden, en toch is die Singel nog volstrekt niet de stilste onder de tegenwoordige Amsterdamsche grachten. Was oudtijds de gracht met het schip, de voornaamste transport-weg en het voornaamste transport-middel, sedert van lieverlede overal de wegen en de straten gehard of verbeterd zijn, is het vervoer per as binnen de steden, steeds meer toegenomen, vooral voor personen; moest den 25® Augustus van het jaar 1663 Monsieur de Mon- conys, toen hij met zijnen zoon Amsterdam bezocht, aan Burgemeesteren nog eerst uitdrukkelijk vergunning laten vragen, alvorens hij in eene caros binnen die stad mogt rijden, thans bewegen zich ongevraagd en ongeweigerd vele honderd-tallen van rijtuigen van allerlei vorm en af meting dagelijksch binnen die stad. Met het rijtuig kwam tevens de kar, vooral nadat de stoom het geheele transport wezen had veranderd, en in steeds grooter wordende stoom schepen nu de ladingen worden aan- en weggevoerd, schepen te diep èn te breed èn te lang voor de sluizen

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1902 | | pagina 241