DE HAAGSCHE DAGBLADPERS IN DE I9E EEUW.
207
Hetgeen hieromtrent volgt is hoofdzakelijk ontleend aan de in
1886 uitgegeven, doch niet in den handel gebrachte „Herinnerin
gen. Openbaarmaking van het verhandelde in de vergaderin
gen der Staten-Generaal. Geschiedkundige bijdrage”, door I.
Belinfante.
gebruik werd toen voor ’t eerst in zwang gebracht het
staatkundig overzicht van den dag, voor binnen- en
buitenland, aan ’t hoofd van de Courant: een soort van
toegelichte agenda van den dag, die den courantenlezer,
ook al las hij weinig meer, in een oogopslag de gebeurte
nissen van den dag deed overzien. Daarna eerst volgde
het artikel. De lezer kreeg dan als ’t ware pas
zijn eigen courant. Het stelsel der overzichten werd
sinds vrij algemeen, doch het behield niet het karakter dat er
oorspronkelijk aan gegeven was en de leaders bleven in de
andere couranten ook hunne „eereplaats” behouden. Maar
wat vooral epoque maakte, dat was het „Kameroverzicht”
nevens het verslag der beraadslagingen in het Parlement.
Het eerste was tot dusver in ons land een onbekende
zaak; het tweede was, wat vlugheid van bewerking en
verschijning betreft, ook geheel nieuw. Alvorens ik over
het eerste spreek, een korte uitwijding over het laatste, dat
een arbeid betreft van zoo gróóte beteekenis, van zoo gróóte
krachtsinspanning, maar die toch over ’tgeheel in zijn waren
aard zoo weinig gekend en zoo weinig begrepen wordt.
Na de Grondwet van 1815, waarin openbaarheid voor
de zittingen der Tweede Kamer werd voorgeschreven,
werden dagblad-verslaggevers toegelaten.1) Men kon-toen
nog volstaan met een tribunetje voor drie personen vóór
de dubbele deuren aan de noordwestzijde der zaal. Voor
de Staats-Courant werd de samenstelling van een kort
bericht opgedragen aan den toenmaligen tweede-redacteur
(den heer Jacob Belinfante, grootvader van een der helaas
inmiddels overleden chefs van het tegenwoordig „Corres-
