’s-GRAVENHAGE GEDURENDE DE I9DE EEUW.
24
en de belastingen nog geen schrikwekkend cijfer bereikten.
De bouwondernemers togen aan het werk en nabij
den Stationsweg werd een krachtigen aanvang gemaakt
met de Huijgensstraat en de v. d. Duijn-, v. Hogendorp
en v. Limburg Stirumstraten, te midden waarvan eene
vereeniging eene kolonie van woningen voor werklieden
alleraardigst door tuintjes omgeven bouwde; het regel
matige fraaie Oranjeplein vlotte minder snel, doch veel
beter de aanbouw van de zoogenaamde schildersbuurt
die thans in breeden kring de zuidwestelijke zijden der
oude stad omringt en de Boekhorststraat tot eene zeer
drukke verkeerbaan hervormdeof de aanvankelijke ver
wachtingen der „bouwers” hier zijn verwezenlijkt mag
worden betwijfeld, daar het Oranjeplein moeielijk genaak
baar bleef1) en dus veel van zijne aantrekkelijkheid zag ver
loren gaan toen de door duizenden aan duizenden bewoonde,
meer verwijderde straten grootendeels, ja bijna uitsluitend
door de kleine burgerij werden gezocht en de flinke huizen
doorgaans twee of drie gezinnen herbergden. Sedert
jaren is de „trek” naar noordelijker wijken zichtbaar
toegenomen en is nu de voornaamste troostgrond der
eigenaren dat de aanwas der bevolking zoo aanzienlijk
is dat er zelden een huis lang ledig blijftin de eerste
jaren van al te vlotten aanbouw, is intusschen in deze
schilderswijk, waar de herinneringen aan Jacob Cats en
Waterloo ook rollen vervullen, menige bouwonderneming
finantieel te gronde gegaan.
Reeds spoedig had men het oog op andere gronden
gevestigd en de dichters en schrijvers waren nu het
eerst aan de beurt, van Bilderdijk af tot aan Helmers
toe werd de buurt tusschen de Noordsingel en Elandssloot
Daar komt nu in 1901 verandering in door het dempen
van de Paveljoensgracht en verlenging van den breeden door
gang naar Oranjeplein en Hollandsch station.