36i
hij als kind meermalen speelde, nog zeer goed herinneren.
Het was een open ruimte, gedeeltelijk met grasperken
bekleed, gedeeltelijk met boomen beplant. Er bestond een
fraaie kastanjelaan, die glooiend opliep en naar een terras
vormige hoogte geleidde, vermoedelijk een overblijfsel van
den vroegeren aanleg.
Tijdens de kermis ontbrak het overigens niet aan
concurrentie op tooneelgebied. Ward Bingley bleef in de
Assendelftstraat zijn voorstellingen geven en de acteurs
van den Amsterdamschen schouwburg, onder wie wij
enkele coryfeeën van die dagen, zooals A. Snoek en
mevr. F. Majofobi ontmoeten, traden op in den Franschen
schouwburg van den heer Meissner.
Daarentegen werden de Fransche voorstellingen het
geheele jaar onafgebroken voortgezet.
Op 2i Oct. begonnen .weder de Hollandsche voor
stellingen met Eduard van Schotland, nieuw be
roemd historisch tooneelspel. De naam van den schrijver
wordt niet genoemd. Het schijnt dat Ward Bingley,
die aanvankelijk met den nieuwen schouwburg bleef
concurreeren, blijkens een advertentie in de Haagse^
Courant, waarin hij verklaart, gesteund door het publiek,
alle tegenwerking te zullen overwinnen, zich eindelijk
gewonnen gaf. Hij trad althans op 21 Nov., met zijn
gezelschap in den nieuwen schouwburg op met Kotzebue’s
de Lasteraar, waarin hij de hoofdrol vervulde en
bleef er voortaan geregeld voorstellingen geven. Op
4 Dec. werden opgevoerd: Krelis Louwen of Alex
ander de Groote op Jt Poëtenmaal, gevolgd door
Don Quichot op de bruiloft van Kamacho,
beroemde en tevens zeer vroolijke blijspelen van den
vaderlandschen dichter Langendijk, met decoratiën, zangen,
dansen, costumes.
Men vraagt zich bij. ’t lezen dezer weidsche aankon-
HET NATIONAAL TOONEEL, ENZ.