’s-GRAVENHAGE GEDURENDE DE I9DE EEUW.
57
of Tuin, Scheveningen niet geheel uit het oog te verliezen
en al naar gelang er dan nog veel of weinig overblijft
het dagelijksch menu te regelen. Wij weten het van
nabij, gelukkig niet bij ondervinding, hoeveel zorg ja
kommer soms verborgen ligt achter een schijnbaar blij
moedig zondagsgezicht, want de Zondag wordt hier in
hooge eere gehouden en ’t is een lust om dan de goê-
gemeente netjes en smaakvol uitgedoscht te zien pantoffelen
langs den heerlijken Scheveningschenweg of bij de Tent
in het prachtige bosch.
Op de werkdagen blijven er nog genoeg „désoeuvrés”
zoowel renteniers als gepensionneerden over om de wande
lingen te bevolkenreeds vroeg ziet men er de gezond-
heidswandelaars, dan mama’s en bonnes met kinderen,
eindelijk iets later de „fine fleur” van dames en heeren.
Intusschen is het niet te ontkennen dat het flaneeren
langs de winkelstraten hier ook grooteren omvang heeft
bereikt, hetgeen niet te verwonderen is zoo verleidelijk
stellen de magazijnen allerlei heerlijksch ten toon eerst
nemen de dames en de leegloopers van het sterke geslacht
Spui-, Veene- en Hoogstraat in beslag, doch ten vier ure
verlaten de eersten dit stads-eden, om waarschijnlijk
uit beschroomdheid plaats te ruimen voor een heirleger
ambtenaren en officieren van allerlei leeftijdslechts
enkele stoutmoedige jongedames en eenige door dochters
omringde matrones blijven nog wat langer vertoeven tot
stichting der jeugdige flaneurs.
Ter eere van onze stad moet gezegd worden dat de
café’s zoowel als de sociëteiten eerst laat betreden worden,
geheel anders dan in de groote, rumoerige koopsteden,
waar ook vrij wat meer gebruik wordt gemaakt van de
lunch-restauratiën, want een rechtgeaard Haagsch ambte
naar voert meestal zijn broodje met zich. De eigenlijke
1) Red.