’s-GRAVENHAGE GEDURENDE DE I9DE EEUW.
58
dure tijd is voor dezen de zomer, immers ’s winters kan
men thuis blijven maar in het schoone seizoen is ieder
op de been, men leeft dan in een glazen huis als ’t
ware en de verleidingen zijn talrijk; Tent, Tuin, Promenade,
Scheveningen zijn zoovele druk gezochte trekpleisters.
Over dit laatste een enkel woordontegenzeglijk is de
directie van het Zeebad in wakkere handen, even waar
is dat de muziek der kapel alle wenschen bevredigt, maar
of dit voldoende redenen zijn om de hoofden zoodanig
op hol te brengen dat men honderd dagen lang, ’s ochtends
en ’s avonds naar het terras snelt om zich per saldo in
een zaal te laten uitstoomen blijft de vraag; dit ergert
velen omdat het eenvoudig eene modekwestie is,
want iedereen is bewust dat zelfs de geestdriftigste
muziekliefhebber daar oververzadigd van worden moet.
Jammer genoeg lijden daaronder alle andere ondernemin
gen, hetgeen zeer ten nadeele komt van eene veelzijdige
ontwikkeling onzer schoone badplaats. Prettiger en stellig
meer hygiënisch is het strandbezoek, waar de honderden
strandstoelen nog niet voorzien in de behoefte en daardoor
in het zand en tegen den duinvoet schilderachtige groepjes
worden gevormd die eene rondwandeling veraangenamen.
Een Scheveningsch vuurwerk, dat driemaal wordt uit
gesteld en éénmaal afgestoken, en dan toch onbeduidend
blijkt te zijn, is het ultimatum van geneuchte voor de halve
stad, die er door duizenden wordt vertegenwoordigd.
3) Herhaaldelijk gaven wij onze bevreemding te kennen dat
de hier zoo gewaardeerde rieten strandstoelen zoo weinig in
gebruik waren op de élégante zeebadplaatsen in België en
Frankrijk, de dames zakken daar liever met hunne kleine
stoeltjes in het zand weg; eindelijk werd ons dit opgelost:
die oorden strekken hoofdzakelijk om te schitteren met
extravagante toiletten en deze worden al te onmeedoogend
verhuld in die groote stoelen.