IETS OVER DEN HAAGSCHEN BOEKHANDEL, ENZ.
279
enkele jaren hét tijdschrift, maar welks glans later, na Buloz’
dood, sterk verbleekte. Men bedenke wel, dat toen ter
tijde eene geregelde verbinding met het buitenland veel
meer energie vereischte dan nu het geval is. Eenmaal,
soms tweemaal per jaar trok de oude Belinfante naar
Parijs; en de tocht per diligence, die dagen duurde, was
vermoeiend en bezwaarlijk. Door juridische connecties
stichtten de Gebr. Belinfante „Het Weekblad van het recht”
(in 1839) en Themis, gaven „Lean’s Rechtspraak van den
H. Raad” uit en zijn, tot op heden, met Aug. Belinfante
aan het hoofd -- eerst voor twee jaren werd de zaak een
vennootschap de type van een juridischen boekhandel
in den Haag.
De tijden waren er niet na, nieuwe zaken te stichten.
Op zeer bijzondere wijze alleen werd nog geld verdiend,
namelijk door het Continentaal-stelsel. Bepaald was, dat
men een contra-cargo uit Engeland mocht aanvoeren, d.w.z.
men mocht voor even veel waarde aan Engelsche goederen
invoeren als men Hollandsche uitvoerde Boeken, met
hun relatieve waarde, waren daarvoor een uitstekend
artikel. Oude omvangrijke werken deden dienst. Boeken
als het Placaatboek van Holland en Zeeland, de Resolutiën
df,r Staten v. Holland, Wagenaar’s Geschiedenis en andere
werken in tal van deelen, werden voor duizenden
guldens gefactureerd, en op de Noordzee over
boord geworpen. Intusschen had men het recht eenige
duizenden guldens aan Engelsche artikelen intevoeren.
Slechts wil ik aanstippen, dat de firma van Hoogstraten op
de Plaats eerst voor korten tijd verdwenen, zich gelukkig
rekende in 1811 een Keizerlijk brevet te erlangen,
zonder welk de uitoefening van den boekhandel was
verboden.
Na Napoleon's val is het stil geweest in Holland en in
den Haag, gedurende het tijdperk, dat men den rg-jarigen