383
ENKLE BLADZIJDEN UIT DE GESCHIEDENIS, ENZ.
te sloopen en op te ruimen, thans kwam het eenigermate
tot zelf-besef, erkende dat het verkeerd, dat het dom had
gedaan en begon nu al wat oud was te waardeeren, soms
zelfs, ook zonder dat het eenige waarde had. Jhr. Mr. Victor
de Stuers was begonnen met in „Holland op zijn smalst”
de alarm-klok te gaan luidenvreemdelingen aangetrokken
door het karakteristieke onzer Steden en van ons land-
schap, deden bovendien al hun best om ons onze eigen
Monumenten te leeren kennen, kortom, allerwege kwam
er nu kentering, en, wat vroeger onmogelijk scheen, dat
gebeurde nü, de nog overgebleven waardevolle gebouwen
uit het verleden, begon men nu in stad en lande te
restaureeren en eene bruikbare bestemming te geven,
voor zooveel zij die mistenstedelijke Musea en Kunst
verzamelingen werden er zelfs opgericht of aangelegd
en allerwege kwam er nu eenige belangstelling in ons
Kunst-verleden.
Tal van groote en kleine gebouwen van allerlei aard
en bestemming, doch vooral kerken, torens en raadhuizen,
werden nu, ’t zij voor verder verval behoed, 't zij geleidelijk
met behulp van de gemeente, de provincie en het Rijk
gerestaureerd in de eerste twintig jaren van dit allezins
nieuwe tijdperk, doch aan de Gewezen Hof- of Loterij
zaal op het Binnen-hof, dacht niemand meer, nadat op
advies en volgens het ontwerp van de Commissie van
Rijks-adviseurs voor de Gebouwen van Geschiedenis en
Kunst, haar voorgevel was gerestaureerd. Zij was en
bleef gesloten, doch werd alleen steeds meer gevuld en
belegd met oude papieren, de rekken werden steeds dichter
bijeengeplaatst, en ofschoon betiteld nu met den weidschen
naam van Archief, was zij feitelijk weinig meer dan een
groot rommel-magazijn, terwijl haar vóór-kelder diende tot
timmer- en berg-werkplaats voor de knechts der Lands-
gebouwen en haar achter-kelder tot turf-berging voor het