33
EEN EEUW GENEESROMMEL.
van het aantal krankzinnigen in
3
zenden der medicijnfleschjes wordt vereischt.” Die con-
zulten gaf Van der Grijp, daar Everard bij Brussel woonde.
Deze, alleen bevoegd in België, is in maart ’37 te Leiden
gepromoveerdgene, toen hij gepensioneerd werd, was
als oud-officier tweede klas volgens de wet van ’18
onbevoegd; bij besluit van veertien mei '60 echter is hij
bevorderd tot eerste klas, z.g. chirurgijn-majoor. De wet
van '65 verklaart ook de tweede klas bevoegd tot de
genees- en heelkundige practijk.
Everard heette homoeopaat; Van der Grijp ’n „omnis
homo” of Jn manusje-van-alles, d.w.z. was van alle
„marten thuis”; of, om wetenschappelijk te spreken, ’n
eclecticus, de man die uit verschillende stelsels kiest wat
hem op ’n gegeven oogenblik in het belang van
den patiënt noodig schijnt en „Prinzipienreiterei”
verafschuwt.
Na den dood der vorstin, éen maart ’65, is de tuin
van het hospitaal door de gemeente aangekocht en bebouwd
met de bewaarschool, Hekkelaan 4. Het hospitaal-zelf is
gesloopt en vervangen door de huizenrei 2 2j in ’89,
na den dood van Van der Grijp.
Zooeven werd gesproken van het d o 1 h u i s, Slijk-
eind 2, de Sint-Anthoniskapel, gebouwd vóór 1453, het
„sieck- of pesthuis”, reeds in 1607 verbeterhuis genoemd
en in 1656 veel vergroot. Hierbij behoort het buiten
gesticht onder Loosduinen, op tweeden kerstdag 1900
geopend; het is ’n paviljoen voor mannen nu de middelen
het veroorloven, komt er (1904) een voor vrouwen bij.
Bovendien, behalve particuliere inrichtingen, heeft men
nog de gestichten Bloemendaal te Loosduinen, in 1892
opgericht door de Vereeniging voor christelijke verzorging
van krankzinnigen” en Oud-rosenburg onder Loosduinen,
in 1900 betrokken.
De eerste telling
