40 EEN EEUW GENEESR0MMEL. gezegd, wordt ’n averechtsche poging gedaan om het te helpen. De hoogleeraar Hector Treub meent dit te kunnen doen door het arts-examen gemakkelijk te maken en dient ’n daartoe strekkend voorstel in bij de Algemeene vergadering van de nederlandsche maatschappij tot be vordering der geneeskunde. De vergadering echter oordeelt, dat ’n stap in die richting geen aanbeveling verdient: staat,provincieenkerkelijkearmbesturen moeten bijspringen. Arme gemeenten hebben récht op voldoende genees kundige hulp. Koning Lodewijk ging nog ‘n stap verder; hij wenschte van landswege kosteloos geneesmiddelen te doen ver strekken op de dorpen en aan de armen in de steden. Voor dat doel stichtte hij te Amsterdam ’n laboratorium of koninklijke apotheek, pharmacie royale. Dat die „ver strekking’’ geschied is, meldt de geschiedenis niet, want z’n idee fixe is, „dat het getal geneesheeren worde verminderd”. In vervulling gegaan echter is z’n ander denkbeeld om ook voor de hoogste maatschappelijke klassen ziekenhuizen te bouwen, waarin het ónmogelijk is van den noodzakelijken leefregel aftewijken. Door de wet van ’65 vervallen de provinciale en stedelijke commissiën en treden op inspecteurs met adjuncten en met geneeskundige raden, die altegader zijn verdwenen. Aan handen en voeten gebonden, hebben zij niet veel uitgericht. De gemeentewet van '51 draagt aan de gemeente besturen op de zorg voor de „openbare” gezondheid en Thorbecke, tè goed van vertrouwen, meent in ’65, dat burgemeester en wethouders met beide handen zullen grijpen naar de adviezen van den geneeskundigen ambtenaar. In ’66 doet de cholera „den schrik om het hart slaan” en Men luistert ’n amerij. Het water „doet het ’em”: waterleidingen moeten komen Den Haag krijgt de zijne

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1905 | | pagina 48