48 EEN EEUW GENEESROMMEL. NASCHRIFT. Het voornemen om eenige bladzijden aan „kwakzalverij-’ te wijden, bleef in de pen, gedachtig aan de woorden van den doctor-filosoof Pierre-Jean-Georges Cabanis, 17571808, den vriend van Honoré-Gabriel-Victor- Riquetti Mirabeau: „II seroit trop absurde de dire quJil n’y a point de charlatans parmi les médecinsmais il est d’une grande injustice d’établir que le plus grand nombre sont des charlatans”. Aangezien er altijd kaf onder het koorn zich bevindt, is het zaak goed te wannen. Wordt dit willens en wetens verzuimd, dan tieren de spreekwoordelijke koks, daar enkele academie-burgers, zich vermeiende, hun opvoeding z.g. voltooiden, al bleek deze onvoldoende om tot de promotie toegelaten te kunnen worden. Hoe sommigen de bul kregen, bewijst het bekende geval van zekeren hoogleeraar, die op aandringen der familie z’n oliedommen neef tot doctor in de geneeskunde bevorderde. Na grondig onderricht in houding en gebaarden, zond hij hem met eenige goede recepten naar ’n afgelegen plaatsje. „Zelf vertrouwen, m’n jongen, wekt vertrouwen.” Dra slaagde neef. Oom leed ’n poos later aan ’n keelgezwel, dat men vruchteloos poogde te doen doorbreken. Na al wat naam had geraadpleegd te hebben, stond de familie er op neef te ontbieden. Deftig, zooals hem was ingeprent, naderde hij oom en deed, zooals hem was voorgepraat, de gewone vragen op zulk Jn verwaanden toon, dat professor het uitproestte. Door de schokkende beweging

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1905 | | pagina 57