HAAGSCHE KOFFIEHUIZEN.
412
zijn lippen en
geen tijd voor
Ook is heden
Versche Meiwijn
per flesch en per glas verkrijgbaar.
Dat men er speculeerde op handelsreizigers blijkt uit
de navolgende advertentie van 4 Jan. 1862:
van J. Voremers.
Zooals ik van prof. Jonckbloet een type uit dit koffyhuis
citeerde, wil ik er ook nog een geven uit den lateren tijd,
die ik eenige jaren geleden ergens beschreven vond.
Het was een fanatiek man die aan alle leestafels van
koffiehuizen debat zocht en dan steeds gelijk wilde hebben.
De kellners kenden hem reeds.
Als hij binnenkwam lachten ze knipoogend tegen elkaar
en nog voor hij zat, was er al voor hem besteld
„een boonekamp”.
Hij bevochtigde even zijn lippen en raakte het verder
niet aan. Hij had er geen tijd voor en bovendien hij
kwam hier niet om te drinken, hij had wel wat anders
te doen.
Zoodra hij zat, verkende hij het terrein met een veld
heersblik. Hij kende zijn luidjes. Niet iedereen was geschikt
om mee te beginnen en van het begin hing alles af.
Er waren er die hem kalm lieten praten, die zich hielden
alsof zij hem niet hoorden, wanneer hij het woord tot
hen richtte, aan wien dat voorbijging als het geschreeuw
Spoorweg-omnibus
Van af heden zal de omnibus geregeld van het Z. H.
Koffijhuis op de Dagelijksche Groenmarkt afrijden en
derwaarts vertrekken en wel bij vertrekkende treinen als
laatste en bij aankomende treinen als eerste aanlegplaats,
enz. enz.