4T3 HAAGSCHE KOFFIEHUIZEN. der kellners en het leven der biljarten. Aan die categorie verspilde hij dan ook alleen zijn woorden, wanneer hij tot stikkens toe vol, zijn overkropt gemoed luchten wilde tot iederen prijs. Maar er waren er ook die ’s mans redeneeringen in ernst opnamen, die zelf niet veel hooger staande, er op in gingen, en dan geraakte hij in vuur, het bloed steeg hem naar het hoofd, zijn oogen begonnen uit te puilen en in de heftigheid van zijn betoog stond hij op en boog zijn lichaam over de leestafel, met zwaaiende armgebaren. Dan werden de menschen angstig of kregel en in beide gevallen prikkelden zij hem nog meer. Hij was de schrik van de leestafel van het „Zuid- Hollandsch”, want hij had daarenboven de hebbelijkheid alle kranten in beslag te nemen zonder ze te lezen. Gedurende de Haagsche kermis kon men ook in het Zuid-Hollandsch wel eens een café-chantant bijwonen; de familie Sauvlet trad dan op in het lage zaaltje, aan welks lange kant dan het tooneel en orkest was opgericht. Hier debuteerde als komiek een gesjeesd Vlaamsch student Martens, die zich later een Europeesche reputatie verwierf. En nu moet ik nog iets vertellen van een incident, dat in 1870 voorviel tusschen den toenmaligen eigenaar Hartman en eenige jonge habitués. Het „jolige rondje” ook wel genaamd de „witte vesten club” was een vereeniging van zeer vroolijke bekende Haagsche jongelieden, die o.a. ook in het Zuid hare bijeenkomsten hield. Aangezien de uiterst vroolijke uitin gen van deze club niet steeds in overeenstemming waren met de begrippen van orde des Heeren Hartman, kwam het op zekeren dag tot een uitbarsting, blijkens de volgende advertentie in het Dagblad van 11 October 1870

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1906 | | pagina 419