I 14 het glanstijdperk van het koninklijk paleis. Nu en dan deed zich ten hove hooren de hofzanger de Chavonnes Vrugt, wiens naam nog wel in de herinnering van heel bejaarde Hagenaars en oude musici voortleeft. Een voortreffelijke tenor die zijn hoorders tot tranen kon roeren, maar ook al geen financier. Niettegenstaande de royale ondersteuning van Koning Willem II, verviel hij toch tot lager wal en, uitstekend calligraaf als hij was, maakte hij voor den kost allerlei gelegenheidspoëzie die mooier geschreven en versierd, dan gedicht was. Laat ik niet vergeten te vermelden de jeugdige zangeres Sophie van Hove. Een charmante verschijning en een zangeres di prima cartello. Ze huwde later met den violist Offermans. Ik wil over haar familie een zeldzame bijzonderheid vertellen. Zij was uit een gezin van 21 kinderen van denzelfden vader en moeder en die 21 kinderen zijn eenige jaren lang alle thuis gebleven, zoodat aan de familie table d’höte, kan men wel zeggen, met vader en moeder, 23 gasten aanzaten. Haar vader de oude artistieke passementwerker Van Hove, broeder van den schilder Bartreed nog tot een eind in de tachtig ’s winters flink schaatsen. Ik snapte hem eens toen hij met de schaatsen onder den arm van den Boschvijver kwam. Hij vroeg mij het niet aan zijn goede vrouw te vertellen; ze hield veel van hem en was met het oog op zijn leeftijd, bang voor ongelukken. Zoek dat ras nu nog maarSophie van Hove werd later tot Hofzangeres aan gesteld en deed zich vele malen hooren. De toenmalige hofdansmeester was een beweeglijke kleine Franschman, Deminière, die het druk had en het zichzelf nog drukker maakte er bij. Hij was een stuk kwikzilver, zooals dat bij een Fransch man en vooral een „maïtre de danse et de maintien”, behoort. „Dansacademies” had men toen nog niet. De heer Deminière woonde op den Nieuwen Uitleg en nog

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1907 | | pagina 131