HAAGSCHE KOFFIEHUIZEN.
211
van die tentjes
Tien jaar later was zij er nog en concurreerde toen
tegen de Tent, blijkens de volgende advertentie in het
Dagblad van 26 Juni 1839:
„Paviljoen in het Bosch van heden af en vervolgens
telkens Woensdag namiddag, gedurende het zomersaizoen
Muzijk als dat hetwelk voor het Gebouw van de societeijt
gegeven wordt.”
Dat waren de Lanciers die daar dan speelden.
Behalve deze muziek waren de knappe dochters van
de Weduwe Reijgers, de „Reijgertjes” zooals zij in de
wandeling genoemd werden, eene groote aantrekkelijkheid
van het etablissement waardoor vele jongelui bewogen
werden een wandeling naar het Bosch te maken.
Onder die „lions” was bekend een zekere „Tony” die
later met een der dochters trouwde.
Het etablissement heeft zich nooit mogen verheugen
in een zeer goede reputatie, het werd door eerzame
burgers steeds met een wantrouwend oog aangezien en
dit is misschien wel de voorname reden geweest waarom
het eindelijk in 1883 moest verdwijnen.
Niet lang daarna zouden ook de bekende tentjes langs
den ingang van het Bosch moeten verdwijnen, ook al in
het belang van de zedelijkheid.
Op dat punt zijn wij dus ontegenzeggelijk vooruit
gegaan.
Er bestonden vijf
ie. Nieuw Paviljoen.
2e. Willemspaviljoen.
3e. Bosch- en Veldzicht.
4e. Ruimzicht.
5e. Buitenlust.
In het Willemspaviljoen was Zondagsavonds muziek,
voornaam muziek dan, weer concurreerende met het groote
paviljoen, want muziek was er altijd; in een dier tentjes