HET GRAFELIJK LEVEN IN DIE HAGHE, IN DE XIVDE EEUW. 243
een deel hoers ghezins en daarvoor betaald werd met 4 sh.
Twijfelde men omtrent den juisten weg, dan ging er
een gids mee, „enen knape ghegheven die mit mire vrouwe
reet van Nijnene ende den wech wisede tot Cambron”
en.... reed men ’s avonds eene stad binnen, dan gingen mins
heren tortijsdregers mit barnende tortijsen of fakkels voor
en naast het gezelschap.
Eene enkele maal ook is er sprake van „mire vrouwe
koetse”, ofschoon het niet altijd zeker is, of daarmede dan een
wagen, dan wel eene bedstede bedoeld wordt. Een enkele
maal blijkt uit de rekeningen, dat de wegen niet altijd even
veilig waren, zoo werd in 1360 den baljuw van Amstellant
aangezegd: „dat hi die ghene, die op diedachvaertte Naerden
comen soude te veijlichen hadde, en dat hi van Naerden tot
Amersfoerde ende tot Aemstelredamme volghende ende
holp daers te doene was”. Zoo ook werden in 1362 boden
en hijrauten utgesonden om te vernemen, wes weghes men
beste veilich te Colen toe comen soude en in Januari 1365
reet Heer Ghisebrecht te Bruessel waert mit drie peerden
mitten ghelde voir Mervrouwe van Brabant, en verteerde
mits cost van luden onderweghen, die hi over die heide
mit hem dede riden om des ghelts wille”.
Soms ook zegt de clerc, al boekend, dat iets erg duur,
dattet costelic is, als: „sciphuere onderweghen die costelic
was, om dattet seer waijeden”, of, „verteert overmids dat
men onredeliche belechiere gheven moste in den herberghe,
die men besproken hadde”, of wel: „dat men gheven
moste, dat die luden hebben wouden.”
Dat een bezoek van min here, aan de stad, welke die eer
genoot, soms vrij duur te staan kwam, blijkt op het duide
lijkst uit de rekeningen van de stad Middelburg. Toen de
Graaf aldaar op 13 April 1399 kwam, werd hem, omdat er
van stadswege geen provanche tegen zijne komst gemaakt
was, aangeboden „een sac Rijnsche wijns, dat helt 24 vierdel,