't blijft oranje boven
386
1) Onbegrijpelijk is het hoe de biograaf van Amalia van Solms,
Prof. Kleinschmidt, kan opgeven dat het kind tot 1644 geleefd
heeft. De juiste datum van het overlijden, 11 Augustus 1630,
wordt door Huygens aangegeven in zijn Dagboek, blz. 17.
2) In April 1642, volgens Kleinschmidt.
Hendrik en Amalia van Solms met nog tal van spruiten
gezegend, die alle het levenslicht zagen in het stadhouder
lijk kwartier op het Binnenhof, doch waarvan verscheidene
hun reeds in de eerste kindsheid door den dood werden
ontnomen. Zoo een tweede zoon, den 3oen November
1639 geboren, maar nog vóór het einde des jaars schielijk
gestorven, alvorens het voornemen verwezenlijkt had
kunnen worden, hem bij een plechtigen doop de namen
Hendrik Lodewijk te geven, naar de koningin Henriette
van Engeland en koning Lodewijk XIII van Frankrijk.
En van de zeven dochters mochten slechts vier den vol
wassen leeftijd bereiken; van de drie overige, overleefde
eene, Elisabeth, hare geboorte slechts een enkelen dag;
de andere Henriette Amalia en Isabelle Charlotte stierven
de eerste na eenjaar, de andere op tienjarigen leeftijd. 2)
De oudste der overlevende, in leeftijd op Willem II
volgend, was Louise Henriette, den ayn November 1629
geboren. Toen werden wederom de klokken van’s Graven-
hage geluid, en bij den doop van het prinsesje, op 16
December, stond, in de toenmalige Fransche Kerk op het
Binnenhof, de Vroedschap der Hofstad als getuige, met
de Ridderschap van Holland, de gemalin van den Frieschen
Stadhouder, graaf Ernst Casimir van Nassau, en de zuster
der prinses van Oranje, gravin Louise Christine van Solms.
Overbodig zal het welhaast zijn hierbij te voegen, dat
het kind in de hofkringen alras als Mademoiselle
d’Orange betiteld opwies tot de vrome en sympathieke
vorstin, die als gemalin van den grooten keurvorst van
