LX. IIO UIT DE PROTOCOLLEN DER HAAGSCHE NOTARISSEN. Op huijden den 23sten January 1649 compareerde voor mij Walterus Rietraet, openbaer notaris, in ’s Gravenhage resi derende ende de getuijgen naergenoempt, d’heere Van Besoijen, ende heeft ten versoecke ende requisitie van Jr Paul van Wevort, capitain ten dienste deser lande, verclaert, getuijcht ende geattesteert waerachtich te wesen, dat hij, Heere depo sant, den Heere requirant op Ste Martens avont gerescontreert hebbende, ende hem requirant gevraecht oft hij mede wilde gaen ten huijse van de Vrouwe van ’s Gravenambacht alwaer soude sijn den cornet van den Brouck met den luitenist Betune. Ende de requirant een lieffhebber daervan sijnde, is met den deposant ter selver tijt gegaen. Ende aldaer commende, eenigen tijt verbleven hebbende, is mede aldaer ingecommen Monsieur Maras ende eenigen tijt de luijt aangehoort hebbende ende bij de gemelde Vrouwe van ’S. ambacht ten avonteeten genoodicht sijnde, sijn sij aldaer verbleven ende hetselve mette meergenoemde Vrouwe gehouden. ’tWelcke gedaen sijnde, dat over de taeffel de gemelte Vrouwe onder andere vraechde den requirant oft hij kennis hadde aen Monsieur Snetter, dat de requirant geantwoort hebbende, „neen”, de voornoemde Maras daerop terstont seyde: „eest un fort honnest homme et un de mes amis” ende meer andere woorden die den heer deposant door lancheijt des tijts sijnontgaen. Waerop hij requirant antwoorde, „qui en doute et qu’il diet le contraire.” Ende wierde door tusschen spreken van de bijwesende persoenen dit discours, seggende „laise on nous la quetter,” geinterrompeert. Ende van de taeffel opgestaen sijnde ende de maeltijt gehouden, den requi rant in discourse wesende met de gemelte Vrouwe van ’s Gra venambacht, de voornoemde Maras overluijt seggende: „je voy bien qu’il i a quelcun dans la sale que fault au face un coup d’espée,” ende van iemant in de compagnie sijnde gevraecht „et qui sera cella,” hij Maras tot antwoort gaft: „se sera Mon sieur Wevort avecq Monsieur Valckenbourch.” Requirant daerop antwoorde „pourquoy cella,” de voornoemde Maras daerop voegende „pour ce que vous monstrés ammoureux de Madame.” Waerover de meergenoemde Vrouwe haer omkeerende, haer gefaceert thoonde, seggende sulex van hem Maras niet geseijt te willen hebben, disant, „pensés vous par telle paroille chaser les honnette gens de mon logijs, et je ne veu pas que vous meslés de mais affaires,” hij Maras sulex niet willende laeten.

Gedigitaliseerde gedrukte materialen Haags Gemeentearchief

Jaarboeken geschiedkundige vereniging Die Haghe | 1910 | | pagina 118