Protocol van notaris W. Rietraet.
LXL
Op huijden den 26 February 1635 compareerden voor mij
Lambert Rietraet, openbaer notaris bij den Hove van Hollant
geadmitteert in ’s Gravenhaege residerende ende de getuijgen
naergenoempt, Anthoni Laurens, corporael, Johannes Faes
ende Dirck Flock, beijde soldaeten onder de Guarde van
Sijne Princelijcke Excellentie ende hebben ter requisitie van
Pieter Willemss Post, timmerman alhier, tsaementlijck ende
elck van hen in ’t bezondere, bij manne waerheijt, eere ende
vromicheijt, verclaert, getuijcht ende geattesteert, waerachtich
ende heur wel kennelijck te zijn, dat alsoo de brandt lestmael
De gemelde Vrouwe jegens hem Maras seggende „vous estes
un impertinent,” hij Maras replicerende, seijde „Madame, vous
estes impertinente” ende verscheijden harde woorden die onder
linge tusschen deselve waeren vallende. Waerop Monsieur
Wevort ’t selve langh aengehoort hebbende, zeijde„Monsieur,
c’est la première fois de ma vie que j’ai eu lonheur d’avoir
veu Madame de ’s Gravenambacht, cependant n’a pas laissé de
nous bien traicter, je vous prie, rompons eest discours la. Vous
paries des coups d’espés et de Valckenbourch, ce sont des
choses qui nous ne touche point. Si vous avez quelque chose
a dire, dicte a luy mesme. Ce n’est pas bien de parler d’un
homme en absence.” Sur la quelle le diet Maras respondit, ,,je
parle bien.” Deselve woorden tot twee a dry malen repeterende
ende meer andere die de heere deposant sijn ontgaen. Ende
dat daerover in ’t leste de entremeslee is veroorsaeckt. Eijn-
digende hiermede hij heere deposant zijne verclaringe, presen
terende deselve voor alle heeren, hoven, rechten ende rechteren
onder solemnelen eede te renoveren ende bevestigen (des noot
ende versocht sijnde).
Aldus gedaen ende gepasseert in ’s Gravenhage, ter presentie
van Enno Schimmelketel ende Jan Joosten, als getuijgen van
geloove hiertoe gerequireert, die dese metten heere deposant
ende mij notaris hebben ondergeteeckent.
Jan van Assendelft.
Enno Schumeketel.
Jan Joest.
UIT DE PROTOCOLLEN DER HAAGSCHE NOTARISSEN. III