HAAGSCHE STRAATNAMEN.
3II
die zijde een uitweg.
1748 nog niet vind genoemd, zal het waarschijnlijk
tusschen 1750 en 1760 zijn aangelegd.
In 1768 werd de geheele weide door Elisabeth Maria
Cromhout, douairière Gerard Anthoni Baron van Wassenaer,
vrouwe van De Werve, aan verschillende personen, die
reeds strooken grond aan den Denneweg en de tegen
woordige Kazernestraat in eigendom hadden verkregen en
waarop zij huizen hadden gebouwd, in erfpacht uitgegeven.
Jan Leendertsz Haasebroek, de toenmalige eigenaar van
het huis van Leupen, kreeg een strook grond achter zijn
woning aan de zuidzijde van het slop. Zijn rechter
buurman Cornells Damen (thans Denneweg no. 12)
kreeg ook een stuk land, dat achter het perceel van
Haasebroek om, eveneens in het slop uitkwam, terwijl
Jacobus van der Hoek, die in de tegenwoordige Kazerne
straat woonde, het overige gedeelte van de wei aan de
zuidzijde van het slop in eigendom verkreeg. Het weiland
ten noorden aan het slop grenzende, kreeg gedeeltelijk
in bezit de eigenaar van het hoekhuis Café De Landman,
Pieter Stevens, wiens grond ten noorden en westen aan
zijn woning grensde en Johannes van Aalsloot, mr.
pompmaker en leidekker. De eigenaars van deze perceelen
waren verplicht aan de zijde van het slop een houten
heining te stellen, terwijl de gezamenlijke buren het
moesten onderhouden. Door Johannes van Aalsloot werden
toen aan de noordzijde van het slop negen huisjes gebouwd,
die in 1807 aan Johannes Knaapen werden overgedragen.
Vijf daarvan, die zich daar nog bevinden, werden in
1840 door zijn schoondochter verkocht. Het is eigenaardig,
dat aan dit slop, hetwelk reeds op een plattegrond van 1827
als Nieuw Lissabon wordt aangeduid, in den koopbrief
nog geen naam wordt gegeven. Het liep vroeger dood
tegen een sloot; eerst na den aanleg der Nieuwe
Schoolstraat in 1859 kreeg het aan
