DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN N00RTW1JCK.
120
ende nogh, dat eenen Ary de Koe, op den 2ien April
mede door de voorschr. gereghtsbode de voorschr.
koets, paerden en de tuygen in arrest heeft genomen,
en de verder mede den supplf voor den voorschr.
gereghte gedaghvaert, aldaer heeft weten te becomen
default, ende een twede citatie op den 28en April
heeft laeten doen, alle welcke proceduren sijn ipse
jure nul, en niet konnen bestaen, soo ten insighte,
dat den supplt is een militair, als dat hij is notoirlijcke
een Edelman buyten reproche, alhier te lande getrouwt
en gegoet, ende sulcx voor den voorschr. gereghte
van den Haegh niet convenibel, nogh in persoon,
nogh in goederen arrestabel, ende daerenboven meer
sulcke incommoditeyten hem supplt soude connen
overcomen, waerinne dient te werden voorsien, soo
vind den supplt genoodsaekt sigh te adresseren aen
desen Hove versoekende enz.
Twelck doende enz.
Op dit rekwest stond het volgende kantschrift
,,’t Hof alvorens op de nevenstaende requeste te
disponeren ordonneert Parthijen op aenstaende Dyns-
dagh den i3en deser te compareren voor de Heeren
en Mrs. Jan Munter, Heere van Zanen en Iman Cau,
Raden in den voorschr. Hove als commissarissen, die
hen luyden hooren en vereenigen sullen ist doenelijck,
indien niet disponeren als naer behooren.”
Actum Hage den gen Mey 1714.
De resolutie van het Hof luidde als volgt:
’t Hoff van Holland nae verhoor van parthijen ver
leent ’t versoghte poenael stat houdende ten dage
dienende en dien dag al.
Actum Hage, den 20 Mey 1704.
