i4
DE GESCHIEDENIS VAN SOFIA VAN NOORTWIJCK.
Sofia werd
Volgens latere getuigenissen
cember 1694 plaats gehad hebben.
weduwe Van Noortwijck, in het Westeinde, en bood deze
lijken omgang bleven niet uit en Sofia werd zwanger.
Het getuigenverhoor van Elizabeth Baseliers van Lillo
geeft ons omtrent deze omstandigheid licht. Deze vrouw
in de wandeling Lijsbetmoer genoemd, was gezworen
vroedvrouw, welke betrekking zij te danken had aan de
protectie van wijlen den Burgemeester Van der Maa. Op
I een avond in Juni 1695 meldde zij zich aan ten huize der
hare diensten aan, daar zij door zekeren doctor Helvetius
vernomen had, dat hare dochter binnenkort moeder zou
worden. De weduwe ontving hare mededeeling op niet
malsche wijze, beschuldigde haar van laster, maar sloeg
ten slotte een toontje lager aan, en accepteerde hare
diensten voor de bevalling, die binnen eenige maanden
verwacht kon worden.
Op 15 October 1695 x) des morgens te zes uur werd
de hulp van Lijsbet-moer ingeroepen, door de weduwe
van Noortwijck, die persoonlijk daarvoor bij haar aan
huis kwam. Om niet opgemerkt te worden door het
dienstpersoneel, dat aan de voorzijde van het huis aan
het werk was, werd de vroedvrouw, door de achteruitgang
van het koetshuis in de Vleerstraat binnengelaten en op
een bovenkamer verscholen totdat hare assistentie noodig
zou zijn. Den volgenden morgen omstreeks vijf uur werd
een knaapje geboren. Vreedzame rust scheen niet te
hebben geheerscht in de kraamkamer, waar dit kind eener
ongehuwde moeder het levenslicht zag, want te midden
harer weeën overstelpte Sofia haar moeder met verwijten,
en wierp haar voor, dat zij alleen de schuld droeg aan
het ongeluk, dat haar nu overkwam. Mevrouw van Noort
wijck, beangst dat andere ooren zouden hooren wat er
voorging, trachtte de stem harer dochter te smooren,
zou de bevalling op 8 De-